περισβέννυμι

Α

1. σβήνω κάτι γύρω γύρω, σβήνω ολόγυρα

2. μέσ. περισβέννυμαι

μτφ. καταπαύω, καταπραΰνω («περισβέννυσθαι δὲ αὐτοῑς τὰς ὁρμάς», Ιώσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < περι-* + σβέννυμι «σβήνω»].